Ieder bos is uniek. Maar het Waterloopbos bij Marknesse in de Noordoostpolder is toch net nog iets meer uniek dan alle andere bossen. Natuurlijk, je vindt hier heel veel bomen, net als in de meeste bossen. Maar wat je hier nog meer ziet, zie je nergens anders ter wereld.
Je kunt het je nu bijna niet meer voorstellen, maar hoe bereken je ingewikkelde krachten op grote bouwwerken zonder computer? Vroeger deed men dat o.a. door de werkelijkheid na te bootsen. In het Waterloopbos in Noordoostpolder vind je de schaalmodellen van 35 beroemde waterwerken. Het Waterloopkundig laboratorium deed hier in de jaren '50 en '60 allerlei testen. De Deltawerken zijn hier getest, maar ook de havens van Rotterdam, Lagos, IJmuiden, Istanbul en Bangkok.
Het Voorsterbos, waarin het Waterloopbos ligt, ligt op de grens van het oude en het nieuwe land. En aangezien het nieuwe land vele meters lager ligt, ontstonden hier natuurlijke stroomversnellingen. Met behulp van dit stromende water plus stuwen, dammen en golfslagmachines testte men de invloed van bepaalde krachten op de bouwwerken.
Inmiddels wordt er al decennia lang niet meer getest en zijn de modellen op veel plekken helemaal overwoekerd door de natuur. Oude watergoten, stuwen en sluizen zijn begroeid met struiken en planten. Dieren zoals de ijsvogel en libellen voelen zich met al dat stromende water prima thuis in het Waterloopbos. Een uniek bos door de wisselwerking van natuur en techniek.
Het Deltawerk// is een prachtig en kolossaal kunstwerk in het Waterloopbos in Marknesse. Het is gemaakt door de kunstenaars Ronald Rietveld en Erick de Lyon. Zij maakten van de Deltagoot - een reusachtig bassin waarin getest werd hoe de Deltawerken zouden reageren op bepaalde natuurkrachten - een meer dan 200 meter lang kunstwerk. Je kunt er omheen lopen en er doorheen lopen. Van welke kant je Deltawerk// ook bekijkt, het is een indrukwekkend gezicht.
Lees meer over Deltawerk//