Het Flevoziekenhuis valt op door de grote, ovale laagbouw die niet direct doet denken aan een modern, hightech ziekenhuis. Almere wilde met dit bakstenen gebouw de ouderwetse gasthuisfunctie terugbrengen, met ruimte voor sociale ontmoetingen naast medische diensten. In 1991 werd de eerste fase van het Flevoziekenhuis geopend, toen nog een provinciaal ziekenhuis in een landelijke omgeving. In 2010 werd de tweede fase opgeleverd, waarmee het gebouw stedelijke allure kreeg. De terughoudende vormgeving en de inbedding in de omgeving zorgen voor een natuurlijke verbinding met het nieuwe stadscentrum.
Het oorspronkelijke witte gebouw heeft een imposante glaz…
Het Flevoziekenhuis valt op door de grote, ovale laagbouw die niet direct doet denken aan een modern, hightech ziekenhuis. Almere wilde met dit bakstenen gebouw de ouderwetse gasthuisfunctie terugbrengen, met ruimte voor sociale ontmoetingen naast medische diensten. In 1991 werd de eerste fase van het Flevoziekenhuis geopend, toen nog een provinciaal ziekenhuis in een landelijke omgeving. In 2010 werd de tweede fase opgeleverd, waarmee het gebouw stedelijke allure kreeg. De terughoudende vormgeving en de inbedding in de omgeving zorgen voor een natuurlijke verbinding met het nieuwe stadscentrum.
Het oorspronkelijke witte gebouw heeft een imposante glazen kapconstructie, die als een galerij de verschillende afdelingen verbindt. De donkerbruine, bakstenen nieuwbouw omarmt het oude gebouw. De gevel heeft een sterk horizontale geleding met afgeronde hoekpartijen. De ramen, die over de hele gevel doorlopen, benadrukken het horizontale karakter, net als het voegwerk dat horizontaal met een diepliggende lintvoeg is uitgevoerd. Dit wordt afgewisseld met verticale dilatatievoegen. De grote hal, ingericht als een plein met winkels en een café-restaurant, nodigt uit tot ontmoetingen, waarmee het een echt ‘gasthuis’ is geworden. Het ziekenhuis biedt uitgebreide revalidatie-afdelingen en aparte ingangen voor dialyse- en radiologiepatiënten.
