Met de Toonladder werd een nieuw woonconcept voor ouderen ontwikkeld. Voorzieningen voor verschillende gradaties van zorg werden gecombineerd, zodat mensen bij een toenemende zorgbehoefte binnen het complex konden verhuizen. Het project onderscheidt zich in de wijk door een palet van lichte, opgewekte kleuren, met vooral veel geel en blauw en hier en daar een knalrode deur. Aan de westkant maakt het gebouw een elegante curve. De zelfstandige woningen daar hebben een voordeur aan de buitenzijde van de ronding.
De zorgvoorzieningen liggen aan de binnenkant. In de randbebouwi…
Met de Toonladder werd een nieuw woonconcept voor ouderen ontwikkeld. Voorzieningen voor verschillende gradaties van zorg werden gecombineerd, zodat mensen bij een toenemende zorgbehoefte binnen het complex konden verhuizen. Het project onderscheidt zich in de wijk door een palet van lichte, opgewekte kleuren, met vooral veel geel en blauw en hier en daar een knalrode deur. Aan de westkant maakt het gebouw een elegante curve. De zelfstandige woningen daar hebben een voordeur aan de buitenzijde van de ronding.
De zorgvoorzieningen liggen aan de binnenkant. In de randbebouwing die daarop aansluit, liggen zorgappartementen aan galerijen. Centraal in de ruime binnentuin staat de achthoekige ‘Concertmeester’. Daar kunnen bewoners een kaartje leggen, de was doen en relaxen op het terras. Aan de oostkant van de toegangsweg die het complex verbindt met de wijk, ligt een reeks lage villa’s met rode piramidedaken in het groen. Deze ‘Kwartetten’ bieden elk ruimte aan vier zelfstandige wooneenheden. Twee daarvan, de ‘Menuetten’, zijn gereserveerd voor Alzheimerpatiënten. In het midden liggen een kinderboerderij en een eenheid voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Het geheel vormt een toonbeeld van een mooie en gevarieerde zorgarchitectuur, die uitstekend is ingebed in de wijk.
