Schepen die in het verleden de landbouwproducten in Espel afvoerden, hadden ruimte nodig om te keren. Dat was in de smalle vaarten en tochten van de Noordoostpolder onmogelijk. Daarom werden plaatselijk verbredingen in de waterwegen (zogeheten zwaaikommen) aangelegd op plaatsen dichtbij een loswal. De zwaaikommen hebben hun functie voor vrachtschepen allang verloren; alle bieten e.d. gaan tegenwoordig met een vrachtwagen.
Soms zijn de zwaaikommen nog wel herkenbaar in het landschap aanwezig, in de Noordoostpolder zijn nog maar een paar zwaaikommen in originele staat. Naast cultuurhistorische waarde hebben de zwaaikommen een groot ecologisch belang. De inhammen vormen een onderbreking in de beschoeiing van de oevers. Daardoor zijn het pareltjes van natuurlijke begroeiing in de strakke vaarten en tochten. Ze bieden een beschutte plaats voor riet- en oeverbewonende vogels als de kleine karekiet, de rietgors en in sommige gevallen de blauwborst.
