Tarra is het verschil tussen bruto en netto, datgene wat niet bruikbaar is. In dit geval is dat de constructie, die zich aan de buitenzijde bevindt. Bij de Tarra Tower is dit een dragend betonnen harnas van 60 cm dik beton, geleed door een strak raster van horizontale sleuven. De negen kantoorverdiepingen liggen daarachter verborgen. Dit antracietkleurige skelet bedekt de gevel van onder tot boven en wordt slechts hier en daar onderbroken door openingen die drie keer zo groot zijn als de vaste module.
Het gebouw straalt door het in het oog springende materiaal…
Tarra is het verschil tussen bruto en netto, datgene wat niet bruikbaar is. In dit geval is dat de constructie, die zich aan de buitenzijde bevindt. Bij de Tarra Tower is dit een dragend betonnen harnas van 60 cm dik beton, geleed door een strak raster van horizontale sleuven. De negen kantoorverdiepingen liggen daarachter verborgen. Dit antracietkleurige skelet bedekt de gevel van onder tot boven en wordt slechts hier en daar onderbroken door openingen die drie keer zo groot zijn als de vaste module.
Het gebouw straalt door het in het oog springende materiaal en het ritme zowel robuustheid als rust uit. De expressieve wanden, met diepe neggen, scheppen functioneel afstand tussen de binnenwereld van de kantoren die er gevestigd zijn en het drukke straatleven. In deze mega Jenga-toren zijn de hoeken ‘vrij’ door de bijzondere draagconstructie, waardoor het gebouw ook nog rank en slank oogt. Het vrijstaande gebouw ligt tegenover het station 1 , direct aan het busplein, aan een fietspad en aan een straat. Een infrastructurele knoop waar elk vervoermiddel zijn eigen plek heeft. Winy Maas werd in 2003 voor het ontwerp van de Tarra Tower genomineerd voor de Architectuurprijs Almere.
